فلاحیپور گفت: یک نفر مثالی برای من زد و آن این بود که وقتی دو نفر با هم دعوا میکنند، یک نفر را میبینید که عقب ایستاده که وقتی میگوییم برویم جلو و جدایشان کنیم، میگوید خیر بالاخره یکی از آنها خسته میشود. این تفکر غلط است، اگر این طور باشد، کم کم آتش شعلهورتر میشود و دیگر هیچ آتش نشانی نمیتواند آن را خاموش کند. من دلسوزانه حرف میزنم. تاکنون هم حرفی نزدهام یا پستی نگذاشته ام که به نفع این طرف باشد یا آن طرف اما واقعا دلم میسوزد و نمیدانم پشت این جریانها چیست. اینکه یک عده در خیابانها کشته میشوند فرقی نمیکند از هر دو طرف، به هرحال آزرده خاطر میشویم و دلمان میسوزد. از طرفی هم اقتصاد کشورمان خوابیده است و طی همین دو هفتهای که اوضاع ناآرام شده میبینیم که چقدر دلار بالا رفته است. تمام این اتفاقات به ضرر ماست پس باید راه حلی پیدا کنیم و راهحل این است که به عنوان «قدرتمند» به دیگران نگاه نکنیم. اگر مسئولی در این مملکت کار میکند، آن هم جزو مردم است. فکر نکند چون میزی دارد جدای از مردم است و به مردم به دید حقارت نگاه کند. مردم از این اتفاقات ناراحت و احساساتی میشوند و در نهایت همین اوضاعی که الان شاهد آن هستیم به وجود می آید.
او درباره سخن رییس جمهور درباره به رسمیت شناختن حق اعتراض گفت: من خودم شخصا آقای رئیسی را به عنوان رئیس جمهور کشور دوست دارم. به هرحال آنها که مردم را دوست دارند و فکر میکنند که هر کسی در این مملکت حق زندگی دارد و شهروند این مملکت است، باید کاری کنند. یکسریها هم هستند که به هر طریقی خودشان را به آن طرف مرزها رساندهاند و پناهنده شدهاند یا توانایی زندگی در آن طرف را داشتهاند. من روی صحبتم با آنها نیست که الان از آن طرف مرزها حرف میزنند، با کسانی هستم که در این مملکت زندگی و با مشکلات همین سرزمین دست و پنجه نرم میکنند و فکر میکنم در این مملکت حق دارند. نمایندههای مردم باید با مردم باشند. فرقی نمیکند، تمام مسئولان باید در مملکت با مردم باشند. البته تاکید میکنم که من با هرج و مرج مخالفم اما به هرحال اعتراض حق مردم است.
بیایید راه حلی پیدا کنیم
این بازیگر بار دیگر تاکید کرد: من هم از این ناآرامیها ناراحتم و بیشتر از این نگرانم که مردم به جان هم افتادهاند. فرقی نمیکند روحانی در این مملکت ایرانی است و کارگر و مهندس و کارخانهدار و کسی هم که در خیابان شیشه پاک میکند، آن هم یک ایرانی است. همه ما ایرانی هستیم. این اتحاد را چه کسی باید به وجود بیاورد؟ طی چند سال اخیر متاسفانه در این مملکت شاهد چند دستگی بودهایم، این چند دستگیها را چه کسی باید از بین ببرد؟ من به یک موسسه خیریه رفته بودم که سر در آن نوشته شده بود “هر که از راه برسد از ایمانش نپرسید نانش دهید” این کلام بزرگان ماست، ما چه کار به عقیده یک آدم داریم، باید شکمش را سیر کنیم، چون او یک ایرانی است و در همین مملکت زندگی میکند، حالا متاسفانه با منِ نوعی و مسوول همعقیده نیست. البته این حرفهای من همه مثال است. به هرحال مشکلات زیاد است. مردم یا حرف میزنند یا سکوت میکنند که باز هم دو دستگی ایجاد میشود.
فلاحیپور در پایان صحبتهایش خاطرنشان کرد: اگر همان زمانی که من به عنوان یک هنرمند متنی در صفحه شخصیام گذاشتم که قبل از ناآرامیها بود، یک نفر ما را آدم حساب میکرد، شاید این اتفاقات نمیافتاد. من دوست دارم همیشه به نفع مردم تمام شود چون همه را جزو مردم میدانم. هیچ کس خارج از ایران به این مملکت نیامده است، چه روحانی و چه غیرروحانی، چه کارگر همه جزو مردم هستند. ما فکر امنیت کشور و دلسوز کشورمان هستیم و دوست داریم امنیت برقرار باشد.