این پیشکسوت دوبله درباره آخرین همکاری اش با صدا و سیما، یادآور می کند: با صداوسیما هیچگاه همکاری مستمری نداشتم اما زمانی بود که به تشخیص خودشان فیلم هایی را انتخاب می کردند و ما هم برای دوبله شرایط می گذاشتیم، آنها هم می پذیرفتند و همکاری مان شکل می گرفت؛ اینگونه نبود که سرمان را پایین بیندازیم و هر کاری که دلشان می خواهد با دوبله بکنند.
کارهای خیلی خوبی برای تلویزیون انجام دادم
خسروشاهی با انتقاد از وضعیت فرهنگ و هنر در کشور و همچنین ذائقه مخاطب، تصریح می کند: فکر نمی کنم دیگر یک تماشاگر فیلم سراغ یک دوبله خوب را بگیرد. کمی ذائقه ها فرق کرده است. دیگر کسی دنبال کار خوب نیست. بهترین فیلم ها را معلوم نیست چه افرادی دوبله می کنند؟ زمانی ما ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر در عرصه دوبله فعال بودیم اما حالا تهران هشت هزار دوبلور دارد! هر فردی یک دستگاه خریداری کرده و با آن روی فیلم ها صدا ضبط می کند و به وی او دی ها می دهد و آنها هم نمایش می دهند. یک عده جوان بیکار اما باسواد و علاقه مند، هم هستند که کار را زیرنویس می کنند و به عنوان مترجم استفاده می شوند. خود مترجم ها هم حالا بیکارند. پیش از این در تهران حدود ۱۶ الی ۲۰ استودیو فعال بود که حالا یکی دوتا از آن آنها باقی مانده و مابقی گویا تبدیل به انباری و باربری شده و دیگر استودیوی نمانده است.
خسروشاهی درباره ی همکاری اش با صدا و سیما خاطرنشان می کند: من کارهای خیلی خوبی برای تلویزیون انجام دادم. تلویزیون زمانی به دوبله توجه داشت و کارشناسانی بودند که فیلم شناس بودند و نمی توانستند فیلم های خوب را دست مدیردوبلاژ صفر کیلومتر یا مدیردوبلاژی که سینک نزند و موارد دیگر بدهند. آن موقع با صداوسیما همکاری می کردیم و رضایت هم داشتیم چون هیچگاه دخالتی در کار ما نمی کردند و این یک اتفاق پنهانی نیست. اما فعلا نزدیک به هشت سال است که هیچ همکاری با صداوسیما نداشته ام. آخرین کار من برای صداوسیما «در جست و جوی ریچارد» بود.
وی دربارهی نسل جدید دوبله نیز اینچنین می گوید: مثل کسی می ماند که تاکنون در عمرش دوچرخه هم سوار نشده اما به او بگویند ماشین سوار شو و ۲۰ نفر مسافر هم با خودت ببر. کسی که بلد نیست باید برود و شغل دیگری پیدا کند. این حرف را ۲۰ سال است می زنم. به نظر من کار دوبله تمام شده است. دوبله سه چهار سال است، به طور کامل نابود شده و مدام میخواهیم سرقبرش برویم و بگوییم بلند شو و دوی صد متر برو! فاتحهی این کار خوانده شده.
برای دوبله فیلم ها در صداوسیما شرط می گذاشتیم
خسروشاهی وضعیت دوبله در کشور را نامتعادل می خواند و اظهار می کند: همه چیز از جایش در رفته است! سرپرستی هم وجود ندارد که بعد از ۵۰ سال کار، حالا بپرسد حالتان چطور است. می توانید از همکارانمان هم آمار بگیرید؛ آنها هم ۱۰۰ درصد همین حرف را می زنند؛ اینکه باید فاتحه این کار را بخوانیم.
خسروشاهی درباره نسل طلایی دوبله این توصیف را به کار می برد: یک معدنی از طلا بود که تمام شد. یک مقدار دیگر از این خاک طلا باقی مانده که تمام می شود و دوبله دربست برای آنهایی می شود که دوست دارند و کسی نظارت و توجه نمی کند.
فیلم خوب در دنیا فراوان است
این پیشکسوت دوبله نسبت به وضعیت دوبله ناامید است، و درباره علت آن می گوید: شما فیلم هایی را که وی او دی ها و کانال های مختلف نشان می دهند تماشا کنید، نیازی به گفتن نیست. تلویزیون هم که فعالیت دوبله اش کم است به دلیل اینکه فیلم ندارند یا کم دارند، اگر هم دارند فیلم های عجیب و غریب من درآوردی است و به هر حال به درد نمی خورد و آن شکل و فرم و عشق و اشتیاقی که وجود داشت خاموش شده و کسی هم نمی گوید چرا دوبله بد شده.
استودیوهایی که به انباری تبدیل شده اند
*خسرو خسروشاهی (زادهٔ ۷ دی ۱۳۲۰) دوبلور و مدیر دوبلاژ برجسته ایرانی است. از آثارش میتوان به دوبلهٔ فیلمهای آلن دلون و آل پاچینو اشاره کرد. خسروشاهی همچنین به جای بازیگرانی چون رابرت دنیرو، داستین هافمن و استیو مک کوئین در بسیاری از فیلم های مطرح دنیا گویندگی کرده است.