تلاشی کم رمق برای خارج کردن «مسیح کردستان» از غربت تاریخی – اخبار سینمای ایران و جهان

«غریب» که فیلمی قابل تامل در جشنواره کم بضاعت چهل و یکم است با یک مقدمه نسبتا طولانی آغاز می‌شود و بدون تبیین صحیح و قابل فهم از موقعیت تاریخی و با استفاده از شیوه «فلاش‌بک» به سراغ روایت اصلی رفته و در این گذشته نمایی به ترسیم ناقص چهره گروهک‌های موجود در کردستان می‌پردازد. نقصی که بیش از هر چیز محصول پرش‌های غلط و ایستادن‌های بی‌جا در سبک روایت‌گری این اثر است. اثری که به وضوح در سبک روایت‌گری خود معلق است و فیلمنامه آن نتوانسته در سبک نگارش میان «سریال بودن» با «سینمایی شدن» تفکیک قائل شود و یکی را انتخاب کند.

باید توجه داشت که «سردار شهید محمد بروجردی» یکی از برجسته‌ترین شهدای دوران دفاع مقدس است که به عنوان یک «چریک» در سال‌های پیش از انقلاب شناخته می‌شود. شخصیتی ویژه که در سن ۱۷ سالگی ازدواج کرد و ابتدا با سفر به سوریه و سپس لبنان توانست دوره‌های نظامی ویژه‌ای را طی و مهارت‌های چریکی مختلفی را در اردوگاه‌های «جنبش امل» به دست آورد و در این میان ارتباط ویژه او با «دکتر مصطفی چمران» شکل گیرد. مهارت‌هایی که سبب شد تا ایشان پس از قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ هجری‌شمسی با اخذ مجوز شرعی عملیات‌های مسلحانه علیه رژیم پهلوی را سامان داده و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی بی‌وقفه به مبارزات خود ادامه دهد و پس از ان به عنوان یکی از اعضای هیئت مؤسس «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» آنچنان در پایه‌گذاری این نهاد مقدس همت گمارد که به اعتقاد بسیاری ایشان را می‌توان تربیت‌کننده «نسل فرماندهان سپاه» قلمداد نمود و اساسا بسیاری از فرماندهان سپاه دانش‌آموخته «مکتب بروجردی» محسوب می‌شوند. البته عرق و علاقه ویژه «شهید بروجردی» برای خدمت به مردم مظلوم کردستان سبب شد تا ایشان هیچ مسئولیتی جُز حضور در این منطقه جغرافیایی را قبول نکند و با توانمندی فوق العاده خود در سامان‌دهی نیروهای انقلاب و سامان دادن امور مردم در غرب کشور آنچنان محبوب قلوب مردم شود که در میان اکراد به «مسیح کردستان» ملقب گردد و وجاهت او به عنوان «قهرمان ملی» در تاریخ ثبت گردد و در نهایت به تاریخ ۱ خرداد ۱۳۶۲ هجری‌شمسی با برخورد ماشین‌اش به یک مین جاده‌ای در محور مهاباد به نقده به آرزوی دیرینه خود یعنی «شهادت» نایل آید و شاید هیچ و یا کمتر مقداری از این همه در طول روایت طولانی و حدودا دو ساعته «غریب» برای مخاطب سینمایی آن ترسیم می‌گردد.

سید علی فاطمی/ «غریب» عنوان یکی از تولیدات سینمایی عرضه شده در «بخش سوادای سیمرغ» است که علاقمندان بسیاری منتظر تماشای آن در «چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر» بودند؛ اثری که قرار بود تا با حضور در «ژانر دفاع مقدس» بتواند روایت‌گر بخشی از شخصیت اسطوره‌ای «سردار شهید محمد بروجردی» باشد، اما با وجود تمام تلاش خود در این مسیر موفقیت کامل کسب نکرده است و این ناکامی بیش از هر چیز محصول فقدان در پرداخت مناسب و پیش‌رفتن بر بستر یک فیلمنامه دقیق و حرفه‌ای است.

در مجموع فیلم سینمایی «غریب» علی رغم همراهی مخاطب با آن، ولی با فاکتورگیریهای اشتباه تاریخ و نابلدی در پرداخت شخصیتهای تاریخی در یک اثر سینمایی، در تصویرسازی از «مسیح کردستان» و رساندن کامل وجاهت شخصیت «شهید بروجردی» کم توان ظاهر می‌شود و تنها با پیش مطالعه نسبت به این «قهرمان ملی» می‌توان «غریب» را فهمید و با آن ارتباط برقرار کرد؛ و تازه باید به سراغ پاسخ موضوعات و شبهاتی جدید از دوران دفاع مقدس رفت که این همه در شرایط فعلی جای بسی تامل دارد.